Marc van der Meulen wil zijn grenzen niet meer opschuiven
· leestijd 1 minuut SportAMATEURVOETBAL - Ook dit seizoen krijgt de rubriek Salverda Topscorers Trofee weer wekelijks aandacht in De Swollenaer, op de website en op Facebook. De sluwe spitsen, de gehaaide goaltjesdieven en de mannen en de vrouwen die vaak een vinkje achter hun naam krijgen komen aan bod. En dat van alle Zwolse clubs. In aflevering 24, Marc van der Meulen (35) van Berkum.
(door Erik Riemens)
Zaterdag ging Berkum met 1-4 onderuit tegen Rohda Raalte, wat was het voor een wedstrijd?
“Het was in de eerste helft een vlakke wedstrijd, vlak na rust kwamen we door een mooie vrije trap van Maxwell van Dijk op 1-0. Alleen ging daarna bij hen het tempo omhoog en kregen we in zeven minuten drie goals tegen. Het gemis van een aantal vooral achterhoedespelers brak ons ook op. Uiteindelijk werd het 1-4 en dan merk je dat zij voetballend veel verder zijn dan wij.”
Je deed zelf ook niet mee vanwege een blessure. Wat speelt er?
“Ik zat zaterdag als noodwissel op de bank, maar ben niet ingevallen. Het komt erop neer dat ik door het ontbreken van kraakbeen een versleten knie heb. Er zit veel vocht in en iedere keer probeerde ik dat met pijnstillers te onderdrukken. Alleen het is steeds erger geworden. Voor de winterstop kreeg ik een injectie, maar dat had helemaal geen effect. Er is ook een botkneuzing bijgekomen wat door het ontbreken van kraakbeen, voor veel pijn zorgt.”
Komt er een twintigste seizoen in het eerste elftal?
“Ik heb een mri-scan gehad en daaruit bleek dat de knie eigenlijk veel slechter was en dat het beter was om meteen te stoppen. Dat was wel even een tik. Alleen ik ken mezelf, je gaat toch je grenzen opschuiven. Dus ik stop definitief aan het eind van dit seizoen. Iemand in mijn omgeving zei van ‘het is goed dat een ander voor jou de beslissing neemt, anders help je jezelf nog de vernieling in.’ Dat klopt. Wel wil ik dit seizoen nog spelen. Tegen Be Quick was dat voor het laatst, dat is nu een maand geleden. Ik blijf ook trainen, al doe ik dat veel binnen en zaterdag zat ik dus op de bank. Ik richt mij nu op de laatste thuiswedstrijd op 18 mei tegen Quick’20.”
Dat wordt volgend seizoen in het derde elftal broer Chris de diepte insturen?
“Ik blijf zeker nog wel voetballen, maar als je bij het derde komt, moet je eerst vlaggen of wat leiderstaken doen, ha, ha. Ik weet het nog niet. De orthopeed zei van dat rust het beste is. Mijn situatie is zeker niet dramatisch, alleen je wilt ook niet dat het later gevolgen heeft voor je dagelijkse leven.”
Dus de Salverda Topscorers Trofee ga je definitief niet winnen?
“Als achterhoedespeler was ik meestal wel goed voor vijf, zes treffers per seizoen. Nu sta ik op twee....”
